Göçen Kuşlar

BİR SÜMER ATASÖZÜ; “VATAN DÜRÜST BİR ADAM TARAFINDAN İNŞA EDİLİR BİR HAİN TARAFINDANYOK EDİLİR." diyor…
Son yüzyıl krallık yönetimlerinin birdenbire halk yönetimlerine geçiş yaptığı bir dönem olarak tarihe geçiyor. Çok uzun geçiş döneminin sıkıntılı geçen gerek ülke gerekse bağlantılı olduğu küresel politikalara bağlı sonuçlar vardır. Bunu emperyalizme derin bir sosyo ekonomi, askeri ve kültür yapılanması ile destek arayanlar yanında, bilim ve feni insan için kullanmak amaçlı yapmak için çalışan girişimler de olmalıydı. Bunun için kurtarılan Anadolu’nun buna ne derece donanımlı olduğu araştırılmalıydı. Bu ideale sahip olarak Anadolu’da binlerce yıldan beri yaşatılan diller ve yazıların araştırılması bize Mezopotamya, Kuzey Afrika ve Arabistan ile Orta Asya bağlantısının olduğunu gösteriyordu. Fakat kültür kaynakları devletin demografik yapısı dolayısıyla birdenbire pozitif bir yapılanmadan etkili olduğunu iddia etmek mümkün değildir. Kuşkusuz emperyalizm sadece ordularıyla Anadolu’ya ve bu diğer bölgelere saldırmamıştır. Önce bilim adına alıp bulundukları merkezlere götürdüğü, ne varsa tekelci yaklaşımlarla işleyerek geri kalana nefes aldırmak istemediği bir gerçektir. Medeni yapılanmada doğasını bozmaya çalıştığı bölgenin milli mücadele ile silkinerek kalkıştığında kültür araştırmaları yapılmalıydı. Örtülmeye çalışılan gerçekler bir bir meydana çıkartılmalıydı, Bilimin verisi olan ekonomik sistemler tekelci yaklaşımlarla ayrıştırıcı değil bütünleştirici olmalıydı. Yurdundan afatla sürüklendiği bu topraklarda dilde ve kültürde yabancı etkilerle bu sömürü düzeninin özgün, ırkçı yaklaşımlı politikalarından dünyanın herhangi bir yerinde etkilenmesi engellenmeliydi. Keza ikinci dünya savaşında atom bombaları da Nagazaki ve Hiroşimaya atılıyor, Avrupa’da yaşayan Musevi Türkler özellikle ayıklanmak isteniyordu. Şu hâlde bir milleti yok oluşa giden bu tekelci yaklaşımlardan Atatürk’ün ifade ettiği şekilde eğitim ve kültür kurtarmalıydı. Mezopotamya’da bu etkileşimli kültürler Türk varlıklarını mal bulmuş mağrip gibi yok etme hesapları peşindeydi: Millî mücadelede hemen akla gelen de bu yaklaşımla kültür komisyonları kurulmasıydı. Kültürdeki bu öngörü ile millet olarak kararlı bir tavır sergilenmekteydi. Ve Mehmetçik öncülüğünde bu toparlanışta, Oğuz Hanın ulaştığı hemen her yerde insanca yaşamanın kültürde de sağlanacağı ve emperyalizme bu hain yaklaşımları durdurulabileceği inancı Cumhuriyetle birlikte doğmaktaydı. Bu defa miras devralan Türk gençliği, bu çalışmalarına medeniyet adına devam edecek ve bilimi tekelci kültürlerin eseri değil insan odaklı bir hayata öncülük edecekti. Bu amaçla göçen kuşlar eserimizin önemli bir hatırlatma olacağını düşünerek, ülkenin ücra bir köşesinde, yer adlarının dahi, Kıpçak, Rumca, Ermenice veya bilinmeyen bir dilde anıldığı yerleşim yerlerindeki eğitim kıpırdanışıyla sosyal hayatta neler değiştiğini incelemeye çalıştım. Bunca el değiştirmiş bir bölgede barışın gelmesi ve insanların meslek edinerek nasıl bir özgürlüğe kavuşabildiği anlatılmaya çalışılmıştır. Medeniyet gelişmeleriyle toplumda nasıl gelişmeler olmuştur. Bunda halen değiştirilemeyen feodal yapılanmalara hangi etkenler neden olduğu bilinmesinin de bu özgürleşmede ne derece önemli olacağına vurgu yapılmıştır. Sağlanan bir barış ikliminde eğitimin mesleklere nasıl yol gösterdiğini ve kişinin ekonomik bağımsızlığını kazanması önünde hangi ahlaki engeller bulunduğunu bu kitabımızla anlatmaya çalıştım.